Andrzejki w grupie „Żabki”
„Andrzejki to najbardziej oczekiwany przez dzieci - dzień w roku.”
Tradycją w naszym przedszkolu stały się coroczne zabawy andrzejkowe, które wprowadzają element tak lubianej przez dzieci magii i tajemnicy. Dzień 29.XI od samego przyjścia przebranych dzieci do przedszkola był dniem pełnym niespodzianek i wrażeń.
Dzieci z grupy 4 „Żabki” drugi rok uczęszczają do przedszkola i każdy występ, każda uroczystość jest przez nich przeżywana w sposób szczególny. W tym roku do uczestnictwa w ,,Andrzejkach” zaproszono chętnych rodziców. Sala przystrojona, przygotowana do wróżb (dzban z gałązkami wiśniowymi, sylwety dyń oraz duchów i nietoperzy ,czarodziejska różdżka dźwiękowa) stanowiła scenerię do wspaniałej zabawy.
Wiadomo „Andrzejki” to tradycja ludowa pielęgnowana od najdawniejszych czasów i przekazywana z pokolenia na pokolenie. Według wierzeń, w tym dniu uchylają się wrota do nieznanej przyszłości i spełniają wróżby.
Dzieci zdobyły w tym dniu dużo wiadomości nt. tradycyjnych wróżb poprzez czynny udział w zabawie. Najpierw to zajęcie odbyło się powitaniem i informacją na temat historii i tradycji wróżb andrzejkowych oraz nauki zaklęcia, które miało pomóc w spełnianiu wróżb:
„Hokus, pokus, czary, mary niech się spełniają andrzejkowe czary.”
Następnie kolejno wykonywano wróżby takie jak:
1) „Muzyczne figurki”
2) Przepowiednie z figur geometrycznych.
3) Wróżba: „Jakie będziesz miał życie?”
4) Kto będzie najwyższy? (ciągnięcie patyków)
5) Który but będzie pierwszy? (pojedzie na daleką wycieczkę)
6) Celowanie papierowymi kulami do koła „Hula- hop”- kto trafi będzie miał dobry humor przez cały dzień. Aby wróżba się spełniła trzeba wymówić czarodziejskie zaklęcie.
7) Cukierkowe przepowiednie na wiśniowych gałązkach.
8) Rzucanie łupinami- obierkami z jabłek- jakie imię będzie nosił, nosiła dziewczynka lub chłopak, których poznasz.
Wszystkie te wróżby przeplatane były piękną muzyką dziecięcą płynącą z magnetofonu oraz poczęstunkiem słodkimi coś niecoś, które przygotowali rodzice. Wszyscy bawiliśmy się znakomicie ,co widać na niżej zamieszczonych zdjęciach. Dzieci szczęśliwe, radosne skonsumowały poczęstunek. Zabawy andrzejkowe uatrakcyjniane były tańcem par przy piosence ,,Nie chcę cię znać”. Na koniec odbyła się zabawa pożegnalna: „Dziecko- do dziecka.” Dzieci ustawione w dużym kole na hasło kolana, najbliżej stojące dzieci żegnały się dotykając kolanami. Nastrój jaki panował w naszej grupie był niepowtarzalny i na długo pozostanie w ich pamięci.
Celami moich działań wychowawczych było kształtowanie szacunku dla polskiego dziedzictwa , wytworzenie miłej radosnej atmosfery, jak również integrowanie się, współdziałanie z kolegami i z rodzicami . Sądzę ,że zostały one w pełni zrealizowane .
Opracowała Jolanta Wróbel
