JAK POLUBIĆ PRZEDSZKOLE?
OSWAJAJ DZIECKO Z PRZEDSZKOLEM:
- organizuj spacery w okolice przedszkola
- policz wraz z dzieckiem okna i drzwi budynku przedszkola
- przeczytaj tablice przed wejściem
- wspólnie z dzieckiem obserwuj zabawy na świeżym powietrzu
- zachęcaj dziecko do włączania się do wspólnej zabawy z przedszkolakami
- uczestnicz w dniach otwartych i programie adaptacyjnym
- baw się z dzieckiem w przedszkole
- czytaj ksiązki o tematyce przedszkolnej, rozmawiaj o ilustracjach itp.
ABY ZAPEWNIĆ DZIECKU UDANY START :
- często mów dziecku,że niebawem pójdzie do przedszkola
- rozmawiaj z maluchem o przedszkolu
- opowiadaj co będzie tam robiło , zapewniaj , że pozna nowych kolegów i koleżanki, że dużo się nauczy
- rozbudź ciekawość , wręcz sprowokuj radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu
- akceptuj dziecko i wspieraj je , staraj się zrozumieć jego stres
- mów pozytywnie o przedszkolu buduj zaufanie do nauczycieli przedszkola
- unikaj zachwań utrudniających adaptację nie użalaj się nad dzieckiem
POMAGAJ DZIECKU W OSIĄGANIU SAMODZIELNOŚCI:
- przyzwyczajaj do samodzielnego załatwiania potrzeb fizjologicznych, mycia rąk i buzi , ubierania i rozbiarania się , korzystania z chusteczek higienicznych
- ucz zdejmowania i zakładania ubrań
- dobieraj garderobę , która łatwo się zdejmuję ( spodenki z gumką , luźne bluzy wciągane przez głowę , buty na rzepy ilub zamek)
- wdrażaj dziecko do utrzymania w ładzie i porządku garderoby
- zachęcaj do samodzielnego jedzenia -picia z kubka , używania łyżki podczas posiłków
- odzwyczajaj dziecko od smoczka i butelki , pampersa
- motywuj dziecko do samodzielności , stosuj pochwały np.,,złożyłeś zabawki sam , jak prawdziwy przedszkolak"
- zachęcaj do odkładania zabawek na wyznaczone miejsce
- organizuj dziecku zabawy ruchowe , np. biganie , chodzenie na schodach, wspinanie się
- stwarzaj okazje sprzyjające rozwojowi mowy
- wdrażaj dziecko do przestrzegania umów i zasad
- na około 2-3 tygodnie przed pójciem do przedszkola dostosuj rytm dnia do potrzeb przyszłego przedszkolaka, tak by rozpoczęciu roku szkolnego liczba zmian go nie przerosła
Mamo! Tato!
Właśnie zostałem przedszkolakiem i potrzebuję waszego wsparcia:
Przed wyjściem do przedszkola
Stwórzcie poranny rytuał, da mi on poczucie bezpieczeństwa. Może to być wspólna pięciominutowa zabawa, wysłuchanie lub zaśpiewanie ulubionej piosenki, a może opowiecie mi historię o tym jak Wy chodziliście do przedszkola?
W szatni przedszkolnej
Spróbujcie żegnać się ze czule, ale szybko. Wiem, jakie to trudne, ale postarajcie się uodpornić na moje łzy. Pamiętajcie, że one są moim sposobem na stres i rozstanie. Zwykle jednak szybko zapominam o smutku. Pamiętajcie, że Wasze zdenerwowanie i niepewność wyczuje natychmiast a wtedy … będę protestować jeszcze głośniej. Wymyślmy razem, co mogę zabrać do przedszkola, co doda mi odwagi i pocieszy.
Zawsze dotrzymujcie danego słowa.
Jeżeli obiecujecie, że będziecie w pobliżu, bądźcie tam i nigdzie nie odchodźcie. Zawsze mówcie mi, co zamierzacie. Jeśli będziecie chcieli wyjść z przedszkola powiedzcie mi o tym, nawet jeśli wiecie, że się rozpłaczę. Nie martwcie się, jest ze mną pani wychowawczyni, która na pewno mnie przytuli. Jeśli będziecie chcieli powiedzieć mi, o której mnie odbierzecie, to nie mówcie, że będziecie za trzy godziny, bo ja nie wiem ile to jest. Lepiej jak usłyszę, że przyjdziecie po obiedzie, po odpoczynku, po podwieczorku. I nigdy się nie spóźniajcie. Nie chcę pomyśleć, że zapomnieliście o mnie.
Rozmawiajcie pozytywnie o przedszkolu
Pamiętajcie, że wszystko, co mówicie na temat przedszkola wpływa na to jak w nim się czuję. Wiem, że macie prawo do przeżywania własnych emocji - ale to są sprawy dorosłych. Ja jestem dzieckiem i bardzo chciałbym słyszeć jedynie spokojne i pełne szacunku opinie.Motywujcie mnie do przedszkola w sposób pozytywny – podkreślając często ile już udało mi się osiągnąć. Opowiedzcie najbliższym o moich sukcesach (najlepiej przy mnie) - ale nie koloryzujcie.
Odbiór dziecka z przedszkola
Dbajcie o dobrą komunikację z moimi wychowawcami. Osoby opiekujące się mną powinny znać moje mocne i słabe strony oraz kłopoty, z jakimi właśnie się borykam. Pytajcie nie tylko o czy zjadłem obiad, ale jakie poczyniłem postępy, czy nawiązuję kontakty z rówieśnikami, w jakim stopniu jestem samodzielny.
Nigdy nie porównujcie mnie do innych dzieci. Nie ma reguły, co do czasu trwania i przebiegu adaptacji. Mam prawo przechodzić ją tak, jak przechodzę.
Samodzielność
Pomóżcie mi stać się samodzielnym przedszkolakiem. Bądźcie cierpliwi, kiedy będę długo sam się ubierał, zakładał i wiązał buty, jadł samodzielnie posiłek czy radził sobie w toalecie. Bądźcie przy mnie i wspierajcie mnie, ale nie wyręczajcie w tych czynnościach.
Za rok będziecie wspominać moje pierwsze kroki w przedszkolu patrząc na to jaki jestem samodzielny i ile już umiem !!!